Geceleri uyu da görme rüyalar
Rastgele çevirdiğin sayfalar
Hep boş sohbetlere açılsın
Yürü dur da caddelerin ortasından
Adımların hep altı boş taşlara rastlasın
Sevil insanlarca sev uğraş da
Hiçbiri tamamına varmasın
Kur güzel sofraları otur başına
Kaşığı çatalı koymayı unutasın
Ellerim kırıştı gömleğim sıkıyor artık
Bak bahar geldi kuşlar geri dönüyor memlekete
Bir selam sesidir kesilmiyor sokaklardan
Geceleri ışıkları söndürmeden
Dışarı dökülüyorlar insanlar
Ayakkabılar saklanıyor fakat
Seni yasaklıyorum kendime
Hatırlanmaması gerekenler listeme alıyorum
Tarifini unutturuyorum anılarıma
Ellerim karıştı gömleğim sıkıyor artık
Bir daha söylüyorum evet
Geri yanaşan bir arabanın gürültüsüdür
Sesimi boğan ve çıkartmayan dışarıya
Tramvay sesleri cızırdayan hoparlörler
Bak işte güneş doğdu semtime
Meydanlarda insanlar geleceğinin kararına bakıyor
Ben seni uygunsuzlaştırıyorum
Ve keskin hatlara çeviriyorum kıvrımlarını
Seni bozmaya çalışıyorum
Uzun kuyrukların başına yetiş de
Açılmasın büfeler
En sevdiğin elbiseni giy
Öğleye doğru yağmur yağsın
Tut da bir Türküyü en ince tonuyla
Sesinin en güzel olduğu sabah
Sonuna yaklaşınca türküden anlamayan bir kulak
Senin çiçekli sesine asılsın
Bilemem bu belki bendeki bir çocukluktur
Dalgın bakışlardır kulağımın yeteneğini elinden alan
Sen söyleyip dursan da benim duyduklarım
Bakışlarımın yöneldiği yer kadardır
Hiç mi durmaz bu kafa
Neyin yoklamasıdır bu
Ah işte güneş geldi sokağıma
İşaretidir bu dostlardan ayrılmanın
Bir kıştan çok aylak ayrıldım
Bir oğlanla gez dünyanın en iyi adamı olsun
Seni saraylarda yaşatsın
Elbiselerin terzilerden yolların mermerlerden olsun
Bir oğlan bir de iki kızın olsun
Salkımından ye üzümü
Bahçeden al en kötü nefesini
Sıyırıp da bacağından gecenin tülünü
Görmesin gözlerim bensiz güldüğünü
