En iyi biz biliriz kavuşmayı
Dahası
Kavuşamayacağını bildiğini özlemeye sadık kalmayı
Özlemin büyüdükçe
Sancını sevmeyi en iyi biz biliriz
En iyi biz biliriz ıssızlığı bile ışıklarla süslemeyi
Sonra tüm mumları tek tek
İsimleriyle ve sıralarıyla
Günahlarıyla
Suçlarından arındırır gibi üfleyip
Karanlıkla sulh etmeyi en iyi biz biliriz
En iyi biz biliriz kimsesiz cılız bir bağı kopmasın diye düğüm üstüne düğüm etmeyi
İlerleten bir gücümüz olmadığını
Bunun yalnız bir teslimiyet olduğunu
En iyi biz biliriz
En iyi biz biliriz demet çiçek satan renkli katilleri
Islıksız neşeleri
Yumak yumak susmayı
Hüznü yok sayıp gülüşlerimizden sızdırmayı biliriz biz
Kime neyin iyi geleceğini
Başka kimselere şifayı kepçe kepçe dağıtmayı
Kapısız bir sığınak olmayı
Kiminin enkazına çatı dikmeyi biliriz
De
Ben diye bir bilinmezliğe düşüveririz
Çakıla çakıla
Değil
Tırmanarak
Yokuş yukarı yuvarlanarak
Sisifos gibi
Müebbetimize kollarımızı dolayarak
