Son dansında eşsiz bir buluşma vardı
Gözlerini kısmış, öylece hissetmeyi bekliyor gibiydin
Güzelliğindeki tebessümü yitirmediğini ispatlıyorsun
Oysa bir çaresizlik kadar yalnızlığında saklamışsın kendini
Şimdi bir anlam kadar olmayışını çerçeveliyorsun
Dağınık, karışık ve yalnız yolculuğunda
En son durakta inmeyi bekliyorsun
Hatta varmayı umduğun yere çoktan varmış, her istasyonda onlara birer hayal dağıtıyorsun
Gerçeklerin bu kadar korku dolu dünyasını ise tersine çevirip gitmek istiyorsun
Bu defa gitme vakti geldiğinde, öylece bir his işte
Hissine yenik düşmüş bir şekilde yine bilet almaya gidiyorsun
Çabuk ol, tren çoktan hareket etti bile
