Belki de sabaha kadar yazacak gücüm vardı
varmasaydım son sapağa kadar
geceleri hep köşelerinde gezinirdim bu şehrin
ondandır bir orta yolunu bulamazdım pek çok şeyin
oysa bilirdim
bu saatte çalan telefonun sahibi o'ysa bilirdim
oysa'lar birikmiş meğer cümlelerimde
oysa, oysalar birikmiş yalnızlığımı
yine sen çıkacaksın tam oysa'sından
senden kalanların izini sürüp izliyorum öylece geçmişimi
gerçi göremiyorum gözüme inen perdelerden
bir aralık bakıyorum perdeden, bir aralık akşamı kar tanelerine baktığım gibi
ama netleşmiyor hiçbir görüntü
tipisini sevdiğim kar havası yüzünden
belirsizlikler beliriyor o an hışımla
ne yapacağımı bilemiyorum kışın ortasında
ancak bildiğim tek şey var
sana ne kadar kışsam da yanacağım kollarında
