bazı sırlar vardır

unutmuştur veren dahi

sen hatırlamamak için kemiklerinden çatlarsın


içinin taşlarına yuva yapmaya kararlı bir karınca

yürür, durur

yürür, durur

yürür, durmaz

gülüşün körelir ağzının kenarlarından

sonunda düz bir çizgi halini alır


bir kış gecesi

hasar görmüş duvarların

ve korkunç siyah

çatlaklarından soğuk sızmaz

kapalı kapılar ardında konuşulması gereken

yasaklanmışlar sızar

utanç eğreti durur bir yüzde

korkuysa tam isabet bulur


boydan boya ördüğün güven hattın

delinir bir akşam haberiyle

içinde bir volkan tetiklenir

susmak en çok burada boyun büker

burada canlanır çirkin bir film karesi


çarpık ses

dikiş tutmayan açıklık

onarılamayan düşünce

bazı şeyler

şimdiki zamanla açıklanamaz


bir kış gecesi

döküntülerini ezberlediğin tavan eşliğinde

-tavanlar seyredilmek için var en çok-

kişisel yasını ilan edip

çengelli bir iğneyle

acele tutturulmuş önlemlerini alıp

duvarlarına sordun son kez

sır mıdır

bir kişinin bildiği



fotoğraf: kayra neşad