Böyle nasıl anlatılır bilmiyorum. Ruhsal yorgunluk bu. Anlaşılmamanın yorgunluğu. Sadece oturup derin derin konuşmanın özlemi. Kelimelerin zamanın akışında kaybolduğu, ya da susarak anlaşmanın mümkün olduğu.
Böyle nasıl anlatılır bilmiyorum. Ruhsal yorgunluk bu. Anlaşılmamanın yorgunluğu. Sadece oturup derin derin konuşmanın özlemi. Kelimelerin zamanın akışında kaybolduğu, ya da susarak anlaşmanın mümkün olduğu.
Özlem
2024-10-22T00:14:35+03:00Güzel bir şeye bağlamak bu olsa gerek. Anlamı olan dönüşümler:)
Erencan ÇİFTÇİ
2024-10-21T23:24:01+03:00ve zaman geçtikçe daha da durgunlaşıp, suskunlaşıyor insan. Ama korkma. Bu sefer de anlamlı ve derin bakan gözlere sahip oluyorsun. Kimsenin göremediği anlamları görüyor ve bununla mutlu olmayı öğreniyorsun.
Özlem
2024-10-12T13:45:30+03:00Kesinlikle💕
Melike Baran
2024-10-12T13:00:21+03:00Tabii, hemfikirim Özlem. Kelimeler tükendiğinde susarak anlaşılmaya doğal olarak ihtiyaç duyuyoruz. Ve içini gören biri tarafından susarak anlaşılabilmek; çok güzel, çok özel, bir o kadar da zor. Nâdir yaşandığı için de büyük bir ihtiyaç... ❤️
Özlem
2024-10-12T12:43:42+03:00Herkesle yüzeysel olarak anlaşmak mümkün aslında Melike. Asıl önemli olan, susarak da anlaşabilmek. Senin içini gören birinin, kelimelere ihtiyaç duymadan anlayabilmesi.🤍
Melike Baran
2024-10-12T12:01:39+03:00Bir zamânlar çok kelime tükettiğinden yorgunsun. Anlaşıl(a)mamaktan da mahzûn...
Anlıyorum, üzüntüyle anlıyorum.
Özlem
2024-10-12T09:10:14+03:00Anlayabilmenin acısı. Farkindayim.
poetae pactum
2024-10-12T01:13:02+03:00bir günlüğü anlamanın acısı da başka oluyor