Böyle nasıl anlatılır bilmiyorum. Ruhsal yorgunluk bu. Anlaşılmamanın yorgunluğu. Sadece oturup derin derin konuşmanın özlemi. Kelimelerin zamanın akışında kaybolduğu, ya da susarak anlaşmanın mümkün olduğu.
Böyle nasıl anlatılır bilmiyorum. Ruhsal yorgunluk bu. Anlaşılmamanın yorgunluğu. Sadece oturup derin derin konuşmanın özlemi. Kelimelerin zamanın akışında kaybolduğu, ya da susarak anlaşmanın mümkün olduğu.
Özlem
2024-10-15T09:54:38+03:00Bu da bir bakış açısı tabii. Ben insanların susarak da anlaşabileceğine inanıyorum. Seni gerçekten tanıyan ve içini görebilen biriyle bu mümkün. Ama bazı durumlarda erken final kötü bir şey değildir; bazen de en güzel yerinde bırakmak gerekir.
just breathe
2024-10-15T01:21:17+03:00Susarak anlaşmaya katılmıyorum ben. Derin derin konuştuktan sonra anlaşılamamamız yüzünden ruhsal yorgunluğu hissediyorsak eğer, bu bazı şeylerin sonuna gelindiğinin kanıtıdır. Sevdiğin bir dizinin erken final yapmasıda diyebilir miyiz ?
Özlem
2024-10-12T13:45:30+03:00Kesinlikle💕
Melike Baran
2024-10-12T13:00:21+03:00Tabii, hemfikirim Özlem. Kelimeler tükendiğinde susarak anlaşılmaya doğal olarak ihtiyaç duyuyoruz. Ve içini gören biri tarafından susarak anlaşılabilmek; çok güzel, çok özel, bir o kadar da zor. Nâdir yaşandığı için de büyük bir ihtiyaç... ❤️
Özlem
2024-10-12T12:43:42+03:00Herkesle yüzeysel olarak anlaşmak mümkün aslında Melike. Asıl önemli olan, susarak da anlaşabilmek. Senin içini gören birinin, kelimelere ihtiyaç duymadan anlayabilmesi.🤍
Melike Baran
2024-10-12T12:01:39+03:00Bir zamânlar çok kelime tükettiğinden yorgunsun. Anlaşıl(a)mamaktan da mahzûn...
Anlıyorum, üzüntüyle anlıyorum.
Özlem
2024-10-12T09:10:14+03:00Anlayabilmenin acısı. Farkindayim.
poetae pactum
2024-10-12T01:13:02+03:00bir günlüğü anlamanın acısı da başka oluyor