bir yaban arısına dönüşüyor ağzım
aşktan söz açılınca
doluyor tüm boşlukları o ilk kanın
kucağımız kimin eviydi zamanında
ve şimdi dehlizlerime uzanıyor zambaklar
üç gecenin hatrı var boğazımda
biri doğduğum
biri solduğum
biri kaçtığım
bir yaban arısı benim ağzım
ve en zehirli ok aşktan yana