bir yaban arısına dönüşüyor ağzım

aşktan söz açılınca

doluyor tüm boşlukları o ilk kanın

kucağımız kimin eviydi zamanında

ve şimdi dehlizlerime uzanıyor zambaklar

üç gecenin hatrı var boğazımda

biri doğduğum

biri solduğum

biri kaçtığım

bir yaban arısı benim ağzım

ve en zehirli ok aşktan yana