Bu ne garip çaresizlik

Ne engin bir dehliz

Kayıp bir çocuk

Simsiyah bir boşluk

Başka yolu olmalı

İçine sığamadığımız bu yerin

Bir çıkışı olmalı

Kendimize yakalandığımız bu gecenin

Bir sabahı olmalı

Yakmalı ucundan

Tüm gemileri

Dümeni belirsiz kaptanlar tanıdım

Boğuldum mavinin en korkunç renginde

Bir düğmesi olmalı bu yaşamın

Her şeyi bertaraf eden bir rüzgar esmeli

Ve bir yaprak düşmeli dalından

Yaşamalıyım.

Yaş almalıyım.

Yaşlanmalıyım...

Tanımam lazım bu yabanı

Bu kimsesiz ormanı

Bilmem lazım

Sahibi değilim hiçbir şeyin

Ait olmadım hiçbir yere

Sığamadım ben de

Bu dünya denilen yere

Koptum belki de

En başından bağlandığım bu eve

Koptum belki de kendimden

Dalımdan

Evimin damından

Tarhana kokuyor tüm yazım

Çorbasını bile içmem oysa

Ekşimiş birkaç surat sanki

Tadı kaçmış damağımda

En başından ceviz ağacı dikmeliydim belki de

Bilmiyorum

Oturmuş kendimi yazıyorum

Tüm gerçeğimle