Bu ne garip çaresizlik
Ne engin bir dehliz
Kayıp bir çocuk
Simsiyah bir boşluk
Başka yolu olmalı
İçine sığamadığımız bu yerin
Bir çıkışı olmalı
Kendimize yakalandığımız bu gecenin
Bir sabahı olmalı
Yakmalı ucundan
Tüm gemileri
Dümeni belirsiz kaptanlar tanıdım
Boğuldum mavinin en korkunç renginde
Bir düğmesi olmalı bu yaşamın
Her şeyi bertaraf eden bir rüzgar esmeli
Ve bir yaprak düşmeli dalından
Yaşamalıyım.
Yaş almalıyım.
Yaşlanmalıyım...
Tanımam lazım bu yabanı
Bu kimsesiz ormanı
Bilmem lazım
Sahibi değilim hiçbir şeyin
Ait olmadım hiçbir yere
Sığamadım ben de
Bu dünya denilen yere
Koptum belki de
En başından bağlandığım bu eve
Koptum belki de kendimden
Dalımdan
Evimin damından
Tarhana kokuyor tüm yazım
Çorbasını bile içmem oysa
Ekşimiş birkaç surat sanki
Tadı kaçmış damağımda
En başından ceviz ağacı dikmeliydim belki de
Bilmiyorum
Oturmuş kendimi yazıyorum
Tüm gerçeğimle
Sevcan esen
2020-07-28T23:21:00+03:00Çok teşekkür ederim zarif yorumunuz için 🙏🍀
Sevcan esen
2020-07-28T23:05:25+03:00Çok teşekkür ederim 🍀🙏
İbrahim
2020-07-28T22:26:29+03:00"Uğurlama sendeki beni, yok olurum"
Özellikle son kısımlarını çok beğendim.