Yıl 78, Beyrut’tan ayrılıyor bir çift

Bir bavula ne sığabilir?

Bir tüfek, biraz mermi, şarkılı atlı karınca

Azalmadan bölüşülen şeylerden ne kalır,

Sevmekten mesela?

Belki bir fotoğraf, belki bir ayna,

Herkes gitmek zorunda.


Üç gün önce apartmanın önünde,

Bir kedinin başını okşadım başarısızca

İnsan böyle gider, böyle azalır,

Yarın memleketsiziz, yarın yapayalnız

Ellerimiz kenetlense de

Pamuk şekere bağlı kancalarımız.