insan istediği bi şey olmadığı zaman mutsuz olur

mutsuzluğun en meşru tanımı budur

mutsuzluğu iki sürece ve bir sonuca indirgedim

yorulsan da sonunun iyi olacağını bildiğinden ötürü mayısın hafif esintisine benzer, tadında bi umutla yaşadığın mutsuzluk

yorulup da sonunun ne olacağını hiç kestiremediğin ve mütemadi bi kaygı taşıdığın mutsuzluk

ve yorulsan da sonucun olumsuz geldiği, sonuç mutsuzluk

ben ikincisini yaşıyorum

insanların motive edilmemeleri ve sonuçtan bağımsız olarak duygularından sıyrılıp yapılması gerekeni yapmalarını savunurdum

derdi çekmeyen dermanı bol sanıyo

eskiden savunduğum bu düşünceden ötürü de çevremde beni motive eden kimse yok

istediğimi yapan dünya zihnimi böyle mat ediyor

ben de bir diğer düşünceme tutunuyorum

"sadece devam et"