insan istediği bi şey olmadığı zaman mutsuz olur
mutsuzluğun en meşru tanımı budur
mutsuzluğu iki sürece ve bir sonuca indirgedim
yorulsan da sonunun iyi olacağını bildiğinden ötürü mayısın hafif esintisine benzer, tadında bi umutla yaşadığın mutsuzluk
yorulup da sonunun ne olacağını hiç kestiremediğin ve mütemadi bi kaygı taşıdığın mutsuzluk
ve yorulsan da sonucun olumsuz geldiği, sonuç mutsuzluk
ben ikincisini yaşıyorum
insanların motive edilmemeleri ve sonuçtan bağımsız olarak duygularından sıyrılıp yapılması gerekeni yapmalarını savunurdum
derdi çekmeyen dermanı bol sanıyo
eskiden savunduğum bu düşünceden ötürü de çevremde beni motive eden kimse yok
istediğimi yapan dünya zihnimi böyle mat ediyor
ben de bir diğer düşünceme tutunuyorum
"sadece devam et"