zarif bir gelinliğe düşüyor meteor

olay bir Mart ayında geçiyor

kadının emir kiplerinden yana bol yorgunlukları var

adamın dişini kırmaktan bahsediyor devlet

birilerine ulaşmaya çalıyorum 

ama aramızda kalsın lütfen

aramızda kalsın bütün karakol duvarları

aşağılanan çocuklar hemen büyür diyor amir

 

beni bu dünyaya 

kuşların göğsünden 

gökyüzü denen bıçakla 

paramparça yoldular

 

tanrıyı affedemiyorum

ve bunu birisinden 

daha duymuştum

"şeytan"

 

efkarlı bir kriz gibi basıyor marşa kurye

rüzgarın önünde kanlı bir mama önlüğü

filmdeki kadın gözlerime diyor inanamıyorum 

ve çocuk annesine filmdeki kadın keşke annem olsaydı diyor

 

ellerinden düşüyor yaş günleri birer birer

sonra teninde yıkılmış karakol duvarları

sonra ampul gibi patlamaya başlıyor bütün ceninler

teker teker

teker teker

 

sustuğum ima edilir

yalnızca niyetleri sersemdir ceketlerimin

mora mavi çalan bir kaç tokat dozunda

dolu dizgin kahpeler koşturuyor ruhunda sokakların

sokaklar dediğinin birazcık boştur meselesi

toprağı özlüyor teraslar

kalbim, titreyen tedirgin bir cam

şimdi Mayıs'a geldik sevgilim

ister beni öldür

istersen baştan çıkar

 

Aykut Akgül