Birden çok eski bir kapıymış gibi
Açılıyor ruhum öğle sularının
Gün ortası vakitlerine,
Ve fakat kapalıymış sanki hala
Geceyarısının bilinmez ufuklarında;
Zamanın içinde bir yolcu,
Bazen cevapsız bir soru,
Başka dünyalar altında parça parça...
Zaman ne bilir oysa dünyaya dair,
Ne toplanır bu mesafeyle ıraklarda?
Bir değer vardır belki şiirin sularında,
Belki yeniden bulunur zamanlar boyunca-
Parça parça olsa da...
fotoğraf: Emre Erol
