Zordu kabullenmek
İlerlerken vazgeçtiğimi
Değişikti yerine koyamadan
Sahipliğini bırakmamak
Kolaydı çekip gitmek
Gülüşünü unutmak değil
Kendimi kandırmak
Aşk acısı gibi
Severek ayrılamıyor insanlar
Boş vaatlerle gün doldurmak
Saçtıklarını toplamak
Parçalarımı dağıtmışım
Sana ait parçalarımı
Sen bulur musun onları
Tekrar dizsen rafına
Hallolur mu?
Sana ait değil gibiler
Bulunduk yerde de
Sanma mutlular
Yetim kalmış ruhları
Geri dönmeyi bırakmışlar.
