stilettomu giydim, riskli bir dans için
belimi kavramadı hiç kimse
hiç kimse için ve herkes için son kez
kırmızı bir ruj yaydım dudağıma
belki, dizginleri salıyorum [yoruldum kendime sürmekten]
belki, sürüyorum kendimi çılgın bir namluya

ormanlarımı önce dolaştılar sonra yaktılar
zebercet bir kadını boğmuştu, o bendim
saçım briyantinli, broşumu unuttum
toprağıma barut çiçekleri eken herkes için
şarjörü doldurdum, düelloya gidiyorum
belki, zor atarım kendimi [bıktım onlardan]
belki, atarım kendimi mesnetsiz kollara

sesim kısılmış, bu kez geniş bir bulvardayım
ve şeytanın saçı kısa, sakalları var
üstümde blucinim var üstümde heyheylerim
sabaha karşı Kadıköy rabbi andırıyor
çevirdim gözümü Pavlonya'ya hizaladım
ali mi geldi aklıma onun sözleri mi
belki, çekiyorum tetiği [bitsin şu saçmalık]
belki, kafayı çekiyorum no:24 Pavlonya