Bu bir hikaye. Ne zaman son bulacağı meçhul olan bir hikaye. Otobüsteyken, kalabalık içinde yürürken, belki de biriyle sohbet ederken bile aklımıza gelen o içinden çıkamadığımız şey; isteyip de gerçekleştiremediğimiz şey; imkansızlıklarımız, olağanlarımız, gidişlerimiz, gelişlerimiz, gülüşmelerimiz, ağlaşmalarımız, sevinçlerimiz ve kederlerimiz hikayedir. Kişi kadrosu belirsiz, mekanı belirsiz, zamanı akıp giden hiç durmayan zamandır. Başrol olmayı becerebiliyor muyuz bilinmez, ne var ki “başrol” kavramını işitince doğamıza havalı geldiği için beceremesek de bizim hikayemiz der geçeriz. “Biz” önemli bir sahipliktir. Biz, bizi çok severiz çünkü bu bir hikaye... Ucu bucağı olmayan.
