Melodramlar bir bir akarken baş ucumdan

Trenler geçiyor yatağımın kenarından

arıyorum varoluşumdaki kederi

sürüyor sabaha kadar

içimdeki bilinmez çıkmazlar.

Yağmurlu bir gecenin ardından

basmadan hızla geçiyorum ağlayan kaldırımlardan, selam veriyorum usulca

bana gülümseyen trafik ışıklarına.

Geceyi iple çekiyorum, düşüyor penceremden içeri yıldızlar

güneşin ilk ışıkları sızıyor yeniden,

doğduğum yağmurlu bir sabaha.