Ve güneşin ışığı penceremde belirdi.

Bazen ışık şiddetli, bazen şiddetsiz.

Yanımda avuçlarımın içinde sevda.

İzlemelere doyamazsın. 

Sessiz sedasız.

Yanımda tam yanımda, 

Dağların ulaşılmaz dağların ardındaki

Tüm zamanların kızılca cennet vari çiçeğisin. 

Seyrederken seni yorgun düşer bu yürek. 

Yarı uyanık hali. 

Öyle çarpılır insan.

Koklamak seni.

Bahar kokulu böyle yağmur yağar da, 

Rüzgar çıkar.

Bir yandan güneş yüzünü gösterir. 

Hem üşürsün, hem de sıcaktan bunalırsın. 

O muazzam koku ferahlatır dünyamı.

Baharda sıcak çöllerde su bulmuş gibi,

Kutuplarda ateş yakmış gibi.

Yedi iklim birleşse o hissi anımsayamazsın. 

Sen kokunla, sessiz sedasız uyuyuşunla,

Aniden uyanışlarınla.

Her zaman güneşin penceremde belirdiği vakit,

Yüzümü döndüğünde seni arayan bu yürek

Seni bulsun.

Avuçlarımın içindeki sevda güneş gibi 

Her zaman odamın penceresinden doğsun.

Ve 

Hiç batmasın.