Ne çıkar kalbin kurulu düzene karşı çıksa
Ne çıkar tabiatın dili kekeme kalsa
Ve onca aradım seni, mektuplarla aradım
İncir ağaçları penceresiz kentleri bekledi
Kış gitmedi sırtımdan, dudaklarımdan
Bir kışı daha ceketimden yıkayıp çıkaramadım
Kör bir kaptanı martılar güder
Kentler filizlenir denizlerde
Birkaç kış daha ayağımız uzanmaz hiçbir yere
Sarıl üşümüşlüğümüze
İsa’dan beri ölümü yenmişliğim
Ölümle sevişmişliğim
Penceresiz kentlerin hudutsuz yalnızlığı
Ve öylece yanılgılarımız
Satın alınmış bir yeninin
Eski bir yanılgısı
Bir farkına varışın ilk sancısıyım en eskitilemeyen yerinde
mehmetakif
2024-03-17T11:11:41+03:00Teşekkür ederim
Emre Kaya
2024-03-17T05:25:20+03:00Özgün 👏🏻