Aman iki gözüm, arıyorsan hakikat

Her Âdemoğlu'nu, dünya ederler

Her gün gördüğün, binler marifet

Altına nakkaş için imla ederler


Sen gel bu sözlere sımsıkı tutun

İyi bak, burada “nefsin putun”

Akrep ile nûru saklayan kutun

Görmez isen seni eşyâ ederler


Bed nazarlar etme Allah kuluna

Girdin ise sabr et, Rahman yoluna

Her işin başında Râhim buluna

Elbette işlerini yektâ ederler


Candan sev Hazreti Muhammed

O’ndan hâsıl olur ilâhi muhabbet

Bulun aşkında dâima, müebbet

Dünya ve ahiretini, ihyâ ederler


Zerre kadar ayrılma Kitâbullah’tan

Dostların olsun hep İbadullah’tan

Tapşır özünü, kopma Rasulullah’tan

Gün gelir seni vâsıl-ı Mevlâ ederler


Takvâ ile sünnet olsun her işin

Pehlivansan nefsine geçir dişin

Fesat olma, bir olsun için dışın

“Adam”sın diye imzâ ederler


Allah’tır ancak sana yeten Vekîl

Hem âh’ını duyan rızkına kefîl

Unutursan bunu, şeytan gibi gâfil

Mühlet verip ömrünü, hülyâ ederler


Er isen buyur gel “Erler demine”

Teceddüd kıl, bakım yap gemine!

Aldanma hayvanlar gibi, yemine

Sonradan katline fetvâ verirler


Muhabbetten dilin güller dere

Göz yaşınla yüzlerini sür yere

Muradını muhakkak Hakk, vere

Vakt erince görüneni Leylâ ederler


Sen de Hâkî, öğüdü ver bi kendine

Hele bir dol, sığamazsın bendine

Âlem yazdığın bu şiirine, pendine

Anlamayıp dinlemeden imhâ ederler