Ellerin çok uzak bir terminalin hüzünlü şarkılarında kaldı
Tutamadık bir daha.
Ya ben koşup gidecektim o şarkıların peşinden
Ya sen hiç çevirmeyecektin gözlerini
Perçemleri çiçekler açmış o bahçeli evinden.
Göremedik bir daha.
Şimdi ne kadar da söylese hasret dualarını dilin
Ve tapınsan tekrar tekrar aşkı saran tanrılara
Yanında koşturan bu kızgın nehirde
Ve tepende uçuşan meraklı martılarla
Varamazsın ruhumu koyduğum o yere.
Ki sen duymuyorsun şarkıların ne dediğini
Ki sen sonbahardan korkuyor ve yağamıyorsun üstüme
Saçlarıma değmiyor, başka mevsimlere teğet geçiyorsun.
Ziyan olan tüm bu sevdalarsa bulutlarda birikiyor.
Yabancı rüzgarlar ve şarkılar alıp götürüyor…
