Sözlükler, en sevdiğim kitaplardır. Yalansız ve bir o kadar da yalınlar. Kurgusuz ve sade. Kafa karıştırmazlar ve beynini yormazlar. Bu yüzden belki de denememek için sözlük okumalı insan. Sadece, bir ömür boyu, sözlük. Mesela, hayata gelmiş tüm filozofları düşünün. Neyi yanlış yaptılar? Galiba, okudular ve düşündüler ve tüm bu yaptıklarını her gün tekrar ettiler. Bazıları unutmamak için not etti ve böylece sözlük dışı kitabın ilk meyvesi dalından kopuverdi.

Unutmamak için yazmak. Bir insanın gelebileceği son nokta: Nirvana, eriş ya da her neyse... Kimsenin erdiği yok, kimsenin nirvanaya ulaştığı da yok ve kimse vahdet-i vücud falan olamadı. Herkes yazıyor. Her insan, etrafında gördüğün kim varsa yazıyor gününü. Hatırat ya da günlük, hangisini tercih edersen. Tercih yerin sözlük tabii. Hangi kelimeyi seçersen o düzende yazarsın. Hatırat dersen Farsça ve Arapça kelime kullanmak zorundasın, günlük dersen sadece Türkçe olanlar ve eğer jurnal dersen Fransa'dan kaçamazsın. O yüzden dikkatli olunmalı ve o yüzden her dilin sözlüğü olmalı sende. Bu dünyada sözlüksüz yaşanmaz.

Hem ruh hem hayatın için en önemli şeylerden biridir. Birincisi su ve diğeri yemekse, üçüncüsü sözlüktür. Pes etmeden önce bakılacak ilk kitap. İntiharın kıyısında bakılacak ilk kitap ve mezara girip sıcakladığında bakılacak ilk kitap. Kaçamayacağın şeylerden biri de o zaten: Ölüm. Bir zaman sonra anlıyorsun, sözlük ve ölümün ilişkisini. Çünkü sözlükte ölümün "kurgusuz ve yalansız" tanımı yapılıyor.

'Ölüm(Ad): İnsan, hayvan, bitki gibi herhangi bir canlının yaşamının tam ve kesin bir biçimde sona ermesi.

Oğuz Atay haklıydı, Allah kahretsin! Derken, Kelimelerin başka anlamlara geldiğini söylerken ve insanın tehlikeli oyunlar oynamak istediğini söylerken. İnsan tehlikeli oyun oynamak istiyordu! İnsan elinde sözlük tutarak bir ip cambazı gibi gösteri yapmak istiyordu! İnsan elinde hiçbir şey olmasa da bütün sözlükleri yakıp yenisini yazmak istiyordu! Tek farkla: Doğum yerine ölüm, ölüm yarına doğum. Allah kahretmeliydi böyle düzeni, yıkıp dökmeliydi dünyayı! Her şey bitince bir post-itte şu yazmalıydı:

Doğum(Ad): İnsan, hayvan, bitki gibi herhangi bir canlının yaşamının tam ve kesin bir biçimde sona ermesi.