Söz dinlemeyen tövbelerim var benim
Budandıkca asileşen..
Sen benim gizli secdemsin
Batıl renginde
Bir put gibi gülümseyen..
Menekşe çizgiydim ben
Senden önce
Şimdi güz yaprağı...
En dibine vurdum ben sevgili
En olmaz yerdeyim
Kaideye bozan istisnayım ...
Ama;
Ben ibrahim de değildim
Kaç gece omuzunda balta ile gezdim de
Kıramadım seni
Kıyamadım sana...
-Eren Kaya-
2025-01-01T14:02:39+03:00Ben de bu dünyaya "insan olmaya geldim"
Bir türküde vardı bu sanirim
Fatma Sabancı
2025-01-01T12:57:45+03:00Insan en çok yakışan 'insan olması' diğer haller geçicidir sonuçta
-Eren Kaya-
2025-01-01T12:34:06+03:00Mutluluk taniminizı çok beğendim
Hüzün de öyle.
İnsana en çok yakışan hüzün sanirim
Fatma Sabancı
2025-01-01T10:07:27+03:00Mutluluk, sakarlık ve ucubelik halleri barındırır. Bundan dolayı kelimeler kendisini yok eder, hüzün ise kelimeler üretebilir duygu eşliğinde.
-Eren Kaya-
2025-01-01T01:30:51+03:00Amin.
Fatma hanım bir şey daha var
İnsan mürekkebe bulaştı ise ne olsa kağıda döküyor.
Mutluluğu yazmak zor
Hüzün ise kendinden harflerini buluyor.
Fatma Sabancı
2025-01-01T01:22:25+03:00Allahümme amin, kalbin idrâk sahibi olduklarından eylesin bizi.
-Eren Kaya-
2025-01-01T01:11:18+03:00Nasuh tövbesi olsa keşke.
Malesef insan zayıf olduğu yerden sınanıyor kalbinden.
Çok şükür eski yaralarım kapandı.
Ama gönül işte,
Hep bir aclık hissediyor
Rabbim kimseyi sevgiye muhtaç etmesin
Fatma Sabancı
2025-01-01T00:40:05+03:00Baudelaire'in inatçı günahımız gevşek tövbemiz dizesi gibi..