karnımın

bütün bedenimi kapladığı gece 

bir benim

onca insana sığınan 

bir ben

adından kaçan


onların peşinde çırpınırdı ruhun

geçerdi bir ilmekten başka ilmeğe 


boğulmuşum

ve bütün çırpınışların 

taşıyıcı annesi olmuşum 


ey peşimden gelmeyen 

ben 

adımı bağışlamayan duvarların ücra köşelerinde 

merhamet dilenip durmuşum 


derisinden soyunan bir yalan gibi

haziran 

pullarını döktün gövdeme


unutmak için kaynağıma biriktin 

benzedik birbirimize.