karnımın
bütün bedenimi kapladığı gece
bir benim
onca insana sığınan
bir ben
adından kaçan
onların peşinde çırpınırdı ruhun
geçerdi bir ilmekten başka ilmeğe
boğulmuşum
ve bütün çırpınışların
taşıyıcı annesi olmuşum
ey peşimden gelmeyen
ben
adımı bağışlamayan duvarların ücra köşelerinde
merhamet dilenip durmuşum
derisinden soyunan bir yalan gibi
haziran
pullarını döktün gövdeme
unutmak için kaynağıma biriktin
benzedik birbirimize.