Yutkunduğun şeyler çınlıyor kulağında

Adını anmıyorsun ama duvarlara bakıyorsun

Duvarlar çırılçıplak,

yüzüne vuruyor kaçtıklarını

Reçeteler yazılıyor;

Bunları sıcak suyla beraber alacaksınlar

Bunları yarana bastıracaksınlar

Tıbbi ilimler içindeki sessiz kansere çare olmuyor

Sen susuyorsun.

Ne kadar susarsan

payına o kadar ölüm düşüyor.

Yürüyorsun yeryüzü altından çekiliyor,

Düşüyorsun, düştüğünü gören olmuyor.


Bir boşluğa emanet ediyorsun bedenini

Tanıdık gölgeler değil yüzünde gezinen

Boynunda bir ip, sigarayı azalt

Nefes alamıyorsun, bak yine sesin titriyor

Bu sabah öksürüklerini sigaraya bağlıyorsun.


Bir pencere buldun mu çocuk gibi seviniyorsun

Apartman boşluğu gibi bu griler

Onları, olanları; nereye, kime ağlıyorsun?


Kısalıyor yol ama bak yine sağa çekiyorsun

Solundan akıp gidiyor dünya

Dünya şurada duradursun

Sen sadece kendini kaçırıyorsun

Sen sadece kendinden...


Ne kadar kaldırsan da parmağını

Konuşmanın faydası olmuyor,

akşam oluyor çatılarda

Mesailer bitmiş

Biraz yorgun argınız aslında ama

Kimseler oraları olmuyor.

Pencerelerde beklediğin bahar değil

Mahalleliyi kandırıyorsun da

Bir kendin inanmıyorsun buna.


El etek çekiliyor buralarda

Sırtında paltonla yürüyüp gidiyorsun

Cebinde bir ton hayal kırığı

Sanki bu sefer anlayacaklar gibi

Dilimizin altında bir bakla

Ha çıkacak yüzeye

Ha boğuldun anlatamadıklarınla.


Hasadı geçen bir meyveyim

Boşuna uğraşma,

Sen de unuttun beni dalımda.