Herkesin bir sevdiği var,

Gözleri mavi, denizlere benzeyen.

Ah, yaratmaya gücü olsa şu ellerimin,

Kahverengi olurdu, rengi denizlerin.

Yaratabilseydim ben,

Tüm yolları sana çıkardı şu şehrin,

Yine ben eğer var edebilseydim,

Haritası olurdu, izi ellerinin,

Tüm yolları sana çıkan, bu koca şehrin...


Neyse,

Neyse.

Ne bakacak gözlerin kaldı

Ne tutacak ellerin geriye,

Ne izi kaldı memleketin

Ne rengi kaldı denizlerin,

İçtiğim çayın tadı yok,

İçtiğim su zehir,

Yattığım yorgan döşek diken,

Ne aşk kaldı bana geriye senden

Ne bir anı şu yüzümü güldüren,

Yaratmaya gücüm olsa ne,

Gücüm olsa biraz,

Seni getirecekken geriye ben...