ruhum aymasına alışkın değil sabahın,
geceyi görmeden g'özlerim..
örtünmedi üstünü yalnız kalmış bedenim;
yansıtmayınca gölgemi aynalar.
delmemiş gibi toprağı,
kurumuş kökleri çınarın, bayat kokusu denizin ve sahile vurmamış dalganın..
ruhum; vurdu aklımı,
vurdu da beynimin atık tepesine güneş.. kulağıma ilişmedi batımı günün,
battı göynüme ateş.
ay gibi gelse, vursa geceye,
varsa elleri, ellerime eş..
gönlümün gibi yokluğunda,
dalga değmemiş sahilleri diz boyu leş..
