Göğe doğru yükselirken sigaramın dumanı,
Ne şu yağan kar ne esen rüzgar
Tesir etmez bedenime.
Ruhumdur üşüyen.
Atsam kendimi,
Şu virane şehrin sokaklarına
Kurtarır mı beni acılarımın
Prangalarından?
Gerçekten ilaç mıdır zaman her şeye
Yoksa durur da geçmek bilmez mi?
Yaşatır mı son damlasına kadar her ânı?
Dinsin isterim acılarım, oh çekmek isterim, bitsin!
Bitmez.
Ya da çıksam bir uzun yolculuğa,
Kaçabilir miyim düşüncelerimden?
Belki bir şarkı duyarım,
Yıllardır kulağımda eksik olan tınısı
Huzur verir onmaz bedenime.
Nafiledir çabalarım.
Bırakmaz peşimi durur hepsi
Zihnimin köşesinde.
Belki de ölmektir en son çare.
Karışıp da toprağa,
Yeniden can bulmak bir çiçekte.
