duvarları sevmiyorum artık. bu odayı sevmiyorum. bu masayı sevmiyorum. bu sandalyede oturmak istemiyorum. artık uyumayı da sevmiyorum. bilinçaltım bana oyunlar oynuyor. hatırlamak istemediğim olayları hatırlatıyor. daha önce dile getirmediğim şeyleri resmedip karşıma çıkarıyor. bilinçaltım benimle oyun oynuyor. kendimle yalnız kaldığımdan beri hiç düşünmek istemediğim şeyleri düşünüyorum. hiç konuşmak istemediğim şeyleri konuşuyorum diyemem ama konuşmuş kadar oluyorum. kendimle yalnız kaldığımdan beri başka insanlara ihtiyaç duyuyorum. belki de ihtiyaç duymuyorum. bilmiyorum. daha fazla kendimle kalmak istemiyorumdur belki. kendim, kendimi sıkıyorum. kaçtığım şeylerden kaçmaya devam ettikçe üstüme geliyorlar. kovalanıyorum. kaçmaya devam ediyorum. bir an önce bu odadan çıkıp farklı şeyler görmek istiyorum. farklı yüzler, farklı sesler, farklı düşünceler... kendimle yalnız kalmadığım zamanlar istiyorum. -odamı topladım, bugünlük bi dağınıklık yok-