Bir muğlaktayım,
Sağım solum esaret
Bir dize düşlüyorum ve bir çocuk cesareti sırtımda,
Kalbimde bir harp kopuyor hemen ardından
Kim kime karşı?
Kim besleyip büyütüyor kini?
Nerede cennet ve nerede seyrek limon ağaçları?
Mesela diyorum,
“Mesela ben artık bir ağacım!”
Yüreğinin gömülü olduğu yerde.
Sen ise artık bir yaseminsin başucumda,
Saçımdaki papatya,
Rahmimdeki havva.
Sen artık topraksın bana.
Sen artık dünyanın en güzel sabahları, en muğlak noktasın hayatıma.
