Işık için elektrik bekleyen ampül.
Onu dağ etsin diye yüksekleri sayan kara parçası.
Kahve için su, tatlı için şeker değildim ben sana.
Suya karışan kar gibi sarmaladım heybemde seni.
Olmazsa, olmasın diye durmadım bunca ay.
Sakladım seni bir avuç kalbin içinde.
Adının geçtiği yerleri sildirmedim.
Tozlu bıraktım belki seni ama el değdirmedim.
Kirletmedim seni başka ellerde.
Yanımdaydın Tuna nehri olurdu zaman,
Sen saatlere dalarken,
Ben nasıl akıp geçtim sayamadım.
Yama tutar şu gönlüm olurda bu diyardan giderse.
Bilki seni sensiz, seni benden habersiz sevdi bu gönül.
Son sözlerim döküldü son kırıklarımdan.
Kimseye batmaz bana batandan.
Acı kundakta yazılmış alnıma,
suçu yok sevdanın çek demedi.
İçim kara, gece halt etmiş oturmuşum denizin karşısında,
kimse otur demedi.
Buz kesmiş ellerim, üşü demedi.
Kor olmuş yüreğim, yan demedi.
Yazıyorum bu şiiri, kimse yaz demedi.
Ama ne olur gözün saate dalarken okuma.
