sen her şeye rağmen öyle güzel gülümsersen

ben nasıl savaşırım bunca kötülükle

kimse geçinemez artık mutlulukla

anlasana, hayat en acımasız ceza sana.

yalnızsın bir akşamüstü

bir başınasın da.

insan nasıl dayanır, bunca kedere

bunca acıya?


yaşlandığımı hissediyorum artık.

hiçbir şey eskisi gibi gelmiyor

en basitinden sevemiyorum kimseyi

istemiyorum hayatımda

beni bu hale getiren sen miydin

yoksa sana olan sevgim miydi bilinmez

ama ne olur azat et beni

bir zamanlar özgür bıraktığın o kuşu

tekrar tıkma kafesine.


şunu unutma,

büyük sanılan aşklar da biter

bitmez sandığın hayatın da.

beni uyut, bunca kötülüğe.

ve lütfen,

uyandırma.