Kaç treni kaçırdım bilemem,
Kaç gemi kalktı da gitti,
Kaç otobüse el ettim de durmadı.
Kim bilir? Kaç kere aynı trenin,
Camlarına yasladık kafamızı,
Ayrı ayrı vagonlarda,
Üstelik birbirimizden habersiz.
Birbirimizden habersiz,
Ne düşlere daldık, bizli bizli.
Kim bilir?
Kaç geminin güvertesi haram oldu bana,
Ulaşmasın diye kokun kokuma,
Aynı denizi izlerken, aynı dakika,
Kim bilir, kimler yaslandı omzumuza?
Kaç otobüs taşıdı hayallerimizi,
Bizden uzağa, belki yakına,
İnsan kalabalığında kaç defa,
El edemedik, sıkı sıkı tuttuğumuz ellere?
Kim bilir, kaç kere,
Bir başkası dalıpta gitti,
Bakmaya doyamadığımız gözlere...
