İnsanların hallerinden usandım,
Tahammülüm kalmadı buna artık,
Sınıyor musun beni yüce tanrım,
Görüyorsun işte bitiyor sabrım.
Soruyorlar beni umursamadan,
Alıyorum her şeyi acı yoldan,
Kalp kırıyorum farkına varmadan,
Vicdanım yanıyor ver bana sabır.
Ne insanlık var onlarda ne akıl,
Nefsim diyor şeytanın peşe takıl,
Vâr olmak için ediyorlar yardım,
İnsanlık öldükçe bitiyor sabrım.
Yaşattığımı yaşayacaksam ben,
Tanrım al canımı n'olur şimdiden,
Onlar ki içmeye su bulamazken,
Karnım tok canım yanar tanrım sabır.
Bu hisle dar gelir bana o kabir,
Kalan zamanım da içinde tabi,
Ne sınavlara tutacaksın tâbi,
O zaman vermelisin bana sabır.
Hisli bir çıkmazın içinde kaldım,
Tekâmül yetersiz kalıyor artık,
Makberim kötülükle doldu taştı,
Olsun, al canımı, kalmadı sabrım.
