Uzun bir aradan sonra merhaba, umarım hayat hepiniz için çok iyi gidiyordur.


Bazen hiç beklemediğimiz zamanlarda aklımıza "Aslında bayağı iyi" diyeceğimiz fikirler gelir ya da çok alakasız aşırı üzgün hatta salya sümük ağladığımız zamanlarda veya bir arkadaşımızı teselli ederken, yıllarca uğraşsak bile kuramayacağımız edebi, felsefi cümleler kurarız.


Depresif hissettiğim bir anda arkadaşımla konuşurken şöyle bir mesaj yazdım; "Pandemiden sonra bir zaman dilimine hapsolmuşum gibi hissediyorum. Ben olduğum yerde dümdüz duruyorum, dünya dönüyor, zaman akıyor, olaylar yaşanıyor. Adeta bir duvar gibi, hatta koridordan girişe uzanan, diğer odalara veya içeride yaşayan canlılara pek de faydası dokunmayan bir duvar gibi sadece duruyorum." Yazarken değil ama yazdıktan sonra mesajları tekrar okuduğumda (tüm mesajları dönüp tekrar okuma alışkanlığım var, zaman düşmanı takıntı.) "aslında iyi yazmışım he" diye düşündüm ve hemen bunun üzerine bir deneme yazayım dedim.


Sizce ilham hep beklemediğimiz zamanlarda mı gelir? Buna benzer bir hikayeniz var mı? Aslında bu durumu sadece kendimde de gözlemlemedim yani denemeyi yazmaya "Bakın ben durup dururken harikulade bir cümle kurdum, mükemmelim." şeklinde kendimi övmeyi düşünerek başlamadım. Yazdığım mesajın edebi değeri yüksek, enfes bir eser olduğunu da düşünmüyorum. Hayret ettiğim, beni bu yazıyı yazmaya iten nokta; gündelik hayatta pek de üzerinde durmadığımız alelade davranışlarımızın içinden yeni fikirleri çıkarabileceğimiz, sözün özü "ilham gelmesi" durumuydu. Çoğu zaman beni teselli eden insanların cümlelerinde de gerçekten "Evet bu, durumun özeti tam olarak böyle." dediğim mükemmel tespitleri görüyorum. Geçmiş bilgilerimiz aklımıza geldiğinde pek çok buluşun da bu şekilde gerçekleştiğini anımsayabiliyoruz.


Ne dersiniz bilgelik olarak tanımladığımız şey, önemsemediğimiz şeylerin farkına varıp bunu bir üretime, esere dönüştürme yolculuğuna verilen isim olabilir mi? "Sanatçı herkese sıradan görünen şeyden sıra dışını çıkarandır." benzeri bir cümleyi bir yerde okumuştum. Sanatçının da bilge olduğunu düşünüyorum, kısaca bilgelik keşfetmektir diyebilir miyiz?


Hayat insan için uzun bir yol, belki de çoğumuzun atladığı nokta bu yolculukta sadece gitmeye odaklanmak, giderken attığımız adımların inceliğini fark etmeyip sadece adım atıyor olmakla ilgilenmek, ya da bazen durduğumuz zamanları da yaptığımız yolculuğun bir parçası olarak görmemek. Halbuki seyahati benzersiz yapan kaybolduğumuzda keşfettiklerimizdir. Yola pür dikkat odaklanmak yerine kaybolmak, kaybolduğumuzda da yolda olduğumuzun farkına varmak yeni yollar bulmamıza olanak tanıyabilir.


Bazen çabamız dışında gerçekleşenler çabalarımızın gerçek meyveleri olabilir. Yıllarca uğraşıp yapamadığımız işleri, çalışma zamanımız dışında başarabilir fakat iş iş anında yapılır, her şeyin yeri zamanı var gibi keskin düşüncelerimiz yüzünden başarılarımızı gözden kaçırabiliriz. Denememin ana fikrini özetlemem gerekirse ilham gelmesini beklemek yerine yaşadıklarımızın farkında olmalıyız, belki de ilham geldi fakat biz onu hep olmasını öngördüğümüz yerde beklediğimiz için kaçırdık. Sadece önemli görülen şeylerin değil, aynı zamanda gözden kaçan detayların da farkına varmak ve eyleme geçmek başarının anahtarı olabilir.


Bol farkındalıklı günler dilerim.