İnsan olduğum için üzgünüm bazen

Hem de öyle çıkışır bir edayla değil, gerçekten

Başka bir şey olmayı arzuladığımdan da değil

Yalnızca olduğum şeyi sevmediğimden


Bir çatlak gördüm mü ardına bakmadan geçemiyorum

Öyle bir muammanın kavşağındaki zihnim

İkilemlerimi seçemiyorum

Karar, kararsızlık, dua ve inançsızlık, kural, kuralsızlık, özgürlük ve esaret.


Önce kavram mı vardı yoksa fikir mi?

Düşünmeden iş yapana kavram gerekir mi ki?

Ya da insan her kavradığına bir isim verir mi?

Yoğun bir sorgu, yığınla soru

Ama sanırım hatırda kalmak için her şeye bir isim gerekli

Monica, güzel bir tercih zannımca

Bilmem aklıma nereden aklıma geldi