herkes baş koyduğunu söyler

bu aydınlık yola

nefer olursun belki ama

kolay değildir sahip çıkmak

bu deli sevdaya


yürekli olacaksın bir kere,

korkusuzca sırtlayacaksın bu yükü

cesaretin pusulan olacak.


katlanmayı bileceksin,

güneşin tuvali turuncuya boyamasını,

bir nergisin baharla buluşmasını

sabırla bekleyeceksin.


sevmeyi öğreneceksin,

sevgini bu uğurda,

sevdana kurban edeceksin.


kavgan olacak, kavgan!

bitmeyen, tükenmeyen, yılmayan,

her daim yoluna ışık tutan bir kavgan

tutkuyla besleyeceksin, hırsla süsleyeceksin

kin iliştireceksin belki bir köşesine,

bu kavgayı haykırmaktan sesini yitireceksin.


ve şair olacaksın

korku kalbini kapladığında, kaleminin gölgesine sığınacaksın,

katlanamadığın zamanlar olacak, o vakit sararmış kağıtların sarmalayacak seni,

mürekkebin aşka boyanışı hatırlatacak sana unuttuğun sevgiyi,


ve artık gücün kalmadığında, kısık sesini bastıracak

bir şiir daha yazacaksın

o haykıracak, kavganı ve sevdanı.