Sakızımı çıkardım, tuşların sesini dinliyorum. Canım şu tepenin ötesine geçmek istiyor, ama sarındığım çarşaftan çıkamam. Çünkü üşüyorum. Pişman oldum midemi bulandırdığım için. Pişmandım öncesinde de. Sağlağım ve sağ elimin parmaklarını kullanıyorum. Diğeri sımsıkı tutuyor çarşafı. Kulaklarıma biraz hava giriyor.
Belge dokuzdayım, birkaç kat yukarıda burası. Komşu işini görmemi istiyor sanırım evden çıkmayacağım. Kızım, sürünün celladını görmüş ve yemiş. Anne, diyor. İyi yaptım mı? Aferin kızım.
Kaydediliyor, belge dokuzdaki her şey kaydediliyor. Yaptığım düzeltmeleri bile biliyor burası. Yazım hatalarımı da, komik ve saçma cümlelerimi de. Beceremiyorum, kaydetmeyi beceremiyorum. Henüz yazı devam ederken çarpıya basıyorum. Çünkü hiçbir şeyi kaydetmek istemiyorum.
Okula gitmek istemiyorum, alışveriş yapmak istemiyorum. Güvenlik olduğumda çocukları enselerinden yakalayacağım, tam da iş başındayken o. Ağzı açık, gözleri büyümüşken ve şehvetle bakıyorken alacağına, yakaladım seni kerata, diyeceğim. Yapma abla diyecek, ben ettim sen etme. Asla kanmayacağım, asla duymam ne derse desin. Depoya ötekilerin yanına, senin yerin burası.
Sanki kendimi duymam için yerin altı kat altına inmem gerekiyor. Sanki herkes sussun diye kulaklarımı kapattığım yetmiyor. Yoruldum, şu yürüyen merdivenden çıkacağım. En üst kata yeni bir dükkan açmışlar, inşaat bitmemiş. Tuğla sesleri ve çekiç sesleri duyuyorum. Onların başında duracağım. Beni isteyeceklerini düşünmüyorum, çağırmadılar da. Ama ölmelerine izin veremem, anlıyor musun? Onlardan birine bir şey olursa yeniden, tüm senaryoyu yeniden şekillendirmek zorunda kalırım. En başa dönmek istemiyorum, zaten ne kadar yürürsem yürüyeyim hiç ilerlemedim biliyorum.
Merdiven bitti, dükkandakiler işini bıraktı. Oh diyor, işin iş, sadece duracaksın ve biz köpek gibi çalışmaya devam edeceğiz. Oh diyorlar, ne güzel iş! Oh diyorum, beklemeye başlıyorum. Belim ağrıyor, yüzümü onlara çevirmiyorum. Gözlerim çocuklarda. Büyüklerin arasına karışmış, hınzırca gözlerini oynatıp duran çocuklarda.
Elleri rahat durmuyor. Sakızımı çıkardım, işimi yapıyorum. Canım artık bir yere geçmek istemiyor.
