İsmin çiçekler açtırıyor her bir zerremde,

Yeniden doğuşumu kıskanıyor toprak.

İnsanlar seni tanıdıkları kadar asil;

Kitaplar senden bahsederse güzel.

İstemiyorum artık dünyayı kurtarmak

Dile geliyor umutlar her gülüşünde,

Omzunda saklı denizler,

Gözlerin yıldızların doğduğu yer.

Dünya varsın kötülere kalsın 

Unutulup gideyim daha niceleri gibi

Nakış nakış işlensin de varlığın ömrüme 

Kaderim düşman kesilsin tüm güzelliklere.

Aldanışlar hayalin vurdumduymaz misafiri,

Limanları terk etmekten acizim.

Bildiğim tüm renkli heceleri,

İyice tamamlanmadan yarım bırakılmış şiirlere gizledim.

Mutluluk hiç çalmayacak olsa da kapımı,

Sana çıkacak tüm sokaklar evim.

Ellerinden güneş doğacak,

Nağmeler yüreğine dolacak,

İlkbahar özenecek bir gün suskunluğuna,

Nefesleri düğümleyecek masumiyetim.

Lâyık değilsem de huzur sarhoşluğuna,

Eskidikçe güzelleşecek mağlubiyetim.