Yüksek dağların doruğunda doğan güneş,
Yüreğimde yeşeren umut dolu bir seher.
Rüzgarın koşuştuğu o kutlu anı beklerken,
Hayallerime kanat takıp, gökyüzünde süzülürüm.
Gözlerimdeki ışık, hayata dair bir aşk hikayesi,
Dilimden dökülen kelimeler, bir şarkıya dönüşür.
Yüreğimde duyduğum her hissi,
Kalemin ucuyla beyaz sayfalara işlerim.
Bir gül solgun düşse bile, yeniden yeşerir toprakta,
Ben de yıkılsa dünyam, umutla yeniden inşa ederim.
Çünkü içimde bir ateş yanar, asla sönmez,
Duygularımı dökerim kelimelere, kalbimin temiz nefesiyle.
Düşlerim renklenir, düşüncelerim kanatlanır,
Gökyüzünde yıldızlarla sallanırım ben.
Serbest ruhumla, hayata meydan okurum,
Ve her anında, kendimi daha da bulurum.
Bırak düşsün dökülsün mısralarım sayfalara,
Duygularımı ifade etmek için en güzel armağan.
Sana doğru yürürüm, dizelerimle birlikte,
Serbest bırakılmış bir şiir gibi, sonsuz özgürlüğe doğru.
