Yağmur çiseliyor,
Bulutlar son gözyaşlarını döküyor ve,
Gökyüzünün rimelleri akıyor.
Veya akşamüstü,
Güneş son zerreleriyle şarkılar söylüyor ve,
Etrafta baş döndüren bir ıhlamur kokusu.
Yahut zifiri karanlık,
Ay'ı kıskanan yıldızlar huzur saçıyor ve,
Fezada yükselen bir kasvet duygusu.
Ve sen sevgilim,
Gözyaşlarını gönlüme dök yağmur yağarken,
Baş döndüren şarkılar söyle zarifliğinle,
Güneşi kıskandır parlayan gözlerinle,
Bana istediğini yap sevgilim.
Ben sana sırılsıklam mahsur,
Kör kütük sarhoş,
Görmeyen bir çift göz ile tutsak olurum.
Yeter ki göster bana akan rimellerini,
Hüzünlü şarkıları birlikte söyleyelim, ağlayalım seninle,
Birlikte kör olalım bu kahpe dünyanın ihanetleriyle.
Yeter ki sahte gözyaşları dökme,
Sevmediğim şarkıları dillendirme,
Dağlama gözlerimi kızgın demirlerle.
Her şeyi yap sevgilim ama,
Yeter ki yalan söyleme bana ve,
Sana muhtaç gönlüme.
