Işık eksikliği vakitlerinde,
Evlat edinmek isterim
Bütün çiçekleri.
Ama esrikleşir düşüncelerim,
Basit bir gül imgesiyle.
Sığmaz olmuşum ruhuma,
Sarsılıyor bağlamlar;
Geçmişten bugüne,
Yarından tüm gerçekliğe.
Bulgularım tutarsızlıkların kadar.
Ne kolaymış unutmak sana.
Zamanın, büyük yalanlar kurduran
Tanımadığın başkalarına.
Yüzüme bağırdığın tüm hislerden,
Gerçek olmayanlar kaldı bana.
"Ben aynıyım."
Diyerek dönüştürdün beni.
Yozlaştı anlamlarım,
Basit bir gül imgesiyle.
Yine elem işte hayat,
Aynı gözyaşıyla
İki kez ağlanmaz.
Ama ışık eksikliği vakitlerinde,
Kirpiklerim buğulanır
Tekrar tekrar hem de
Ama farklı ahmaklıklara.
02.01.2022