Işık eksikliği vakitlerinde,

Evlat edinmek isterim

Bütün çiçekleri.

Ama esrikleşir düşüncelerim,

Basit bir gül imgesiyle.


Sığmaz olmuşum ruhuma,

Sarsılıyor bağlamlar;

Geçmişten bugüne,

Yarından tüm gerçekliğe.


Bulgularım tutarsızlıkların kadar.


Ne kolaymış unutmak sana.

Zamanın, büyük yalanlar kurduran

Tanımadığın başkalarına.


Yüzüme bağırdığın tüm hislerden,

Gerçek olmayanlar kaldı bana.

"Ben aynıyım."

Diyerek dönüştürdün beni.


Yozlaştı anlamlarım,

Basit bir gül imgesiyle.


Yine elem işte hayat,

Aynı gözyaşıyla

İki kez ağlanmaz.


Ama ışık eksikliği vakitlerinde,

Kirpiklerim buğulanır

Tekrar tekrar hem de

Ama farklı ahmaklıklara.


02.01.2022