benim geldiğim yerde kardeşler
savaşlardan önce birbirlerine hediyeler verirler
al, bak bi avuç gözyaşı
bu kadarını biriktirebildim
sen de biliyosun, yıllardır akmadı tek bir zerre bile
ona sahip çık
sımsıkı sarıl
ihtiyaç anında da kullanmaktan çekinme
ne büyük nimet ağlamak
ne büyük özgürlük!
matem sırası değil şimdi
şenlik müziği sarsın her yanı
komşular şaşırsın kahkahalarımıza
savaş arefesindeyiz! ona göre davran
belki de son zamanlarımız
bu anları heba eder donuk bakışlarımız
sen de biliyosun, yıllar yetmedi hasreti gidermeye
kalan gideni bir ömür özlermiş
gülmekle ağlamak da kardeş
ben gidince ağlayacaksın zaten
şimdi gülelim güzelim
koyalım her şeyi bir kenara
çünkü daha var güneşin doğmasına
senin hediyen de bu olsun bana
son bir tebessüm, son bir kahkaha
hadi bi kadeh daha
