Kimi vakit kahır, kimi vakit garip bir dert
Uysal sedir, ölmek nedir? Bu kadar mı sert!
Mecal yok. Kirpik vurmadım, sabah oldu.
Söz et yârim! Kızıl gece nasıl kayboldu?
Mestur sanma damı, apansız kuşlar.
Yaklaştıkça ölüm Karardı nakışlar.
Giderim diye dökme yüzün, dik dur!
Unutma ! en asaletli vedalar budur.
