Şiiri hafife almıştı bir beden.

Acısını yine biz çektik.

Bilir misin?


Son nefesimi alırken yastığımın

kokusunda.

Biliyordum.

Kısır döngülerimin alnından öpüyordum.


Varlığın katıksız hüznü yanımızdakileri ezmeden geçmezdi.

Ve gecelerimi bilenler silkinirdi.

Penceremin buğusundaki yüzleri siz sandık yine.

Kul olduğum cam buharına verdiğim sevgiye.


Sorduklarım saklanır kalbimin gecesinde.

Biliyorum.

Sen oysan eğer ve ben buysam.

Bu yüklerin ömrümle çekeceği var.


Alışmaya koyuldum.

Satırlarımı sakındım.

Ve sen için şiiri bir daha yaktım.