Seni sen yapan gece yarısı dinlediğin şarkıydı
Sabahın köründe uyanma heyecanıydı kanını hızlandıran
Telaştan uzak içini döktüğündü seni rahatlatan
Yıllar sonra bile devam edebilene şahitlikti aşk
Hepsinden lafügüzaftı parmakların
Gözlerin tanıktı zekaya ona esir yazıklığa
Derin nefesti her gecenin 4:30u
Unutmamaktı seni mayında büyüten
Tebessüm yatardı öğretilen kazıklarında
Olmayan yaraları önden görürdü zaman bekçileri
Adlarına tecrübe derlerdi fiyakalı olurmuş öylesi
Kulak kesilirsin ilerde tek gitsin elin diye
Eşlik eder başında ruhunu kenara bırakmışlar
Kimleri anlatır bekçinin baykuşu
Sen, sen ol der insanoğlu bozulma
Hayat bu
Mayın batar gül çıkar
Sen kendini uğurlayan ol, uğurlananlar yanında.
