Bunca karışıklık ve bu telaş
neyin nesidir yeryüzüne dağılan?
İnsanları kutup kutup ayıran ve bölen parçalara.
Benim ütopyamın her zerre toprağında
göz seni gösterirdi, dilden dökülen her zikir seni.
Ben hafi dedikleri zikri bilmem
Dudaklarım çığlık çığlığa söylerdi ismini
Uzanan eller seni gösterirdi,
gözden akmakta olan
öfke, umut ve dua dolu her gözyaşının acizliği
biçare seni gösterir, seni işaret ederdi.
Mabed bilmem, tapınak nedir ve put nedir secde edilesi.
yer yön kıble bilmem ben,
mihrabım saydım seni.
Bir Katolik değilim ya da bir Ortodoks, bir Protestan
Cenneti bilmem ben, cehennemden azaptan da anlamam
Nehirlerle, köşklerle ve sonsuzlukla kandıramam seni
Vadedemem sana en ferah bahçeleri
Ya da bırakamam zakkum demetleri kollarına
Bilirim en nadide çiçeklere dokunmayı sevdiğini
