Gecenin bir vakti
Sen gökte ben yerde
Aramızdaki mesafe öyle büyük
Garipseme
Rüzgar savurdu tütününün külünü
Uçtu, ayaklarıma düştü
Ezdim tıpkı sen gibi
Tıpkı bana yaptığın gibi
İnkar etme
Bana deme ''İmkansız!''
Kıyamet kopar belki
Birleşir yer ile gök
Kaybolur ufuk çizgisi
Kenetleniriz, bırakmam
Gecenin bir vakti
Epey ıssız sağım solum
Işıklar kapalı, haliyle sokak boş
Öyle bir sessizlik hakim ki
Ağlayan kalbimin hıçkırıklarını duyuyorum
İnce ince
Biliyorum yakınımdasın
Sığınsan da mesafelere
Sen de bil, kaçamazsın
Değil mi ki bir yerde
Yer ile gök de yan yana
Yani anlayacağın,
Mesafe dediğin nedir ki iki kalp arası?
Yalnız bunun için sevmedim
Ne seni, ne de Cemal Süreya'yı...
