Hiçbir şey çırpınmıyor içimde, senden öte
Susuz kalmış bir martı yavrusu;
Nereye dönse arabesk dallar, sivri yapraklar
Gece olsun gizlemez kanayan yanlarını.
Ne gemiler selam veriyor artık ne fırıncılar.
Yağmur akşamüstü dinmiş, sen yüzünü çevirdin diye.
Diyar daha aydınlık, adaleler mermerleşmiş;
Her dakika başka bir fener sönüyor kalbimde.
Şehir ne zaman, kimin sesini duymuş?
Evlerde senin kendinle ve dünyayla savaşın,
Dinlemeyi bilenler geceleri mermiler hazırlıyor.
Coğrafya sıyırıyor üstündeki giysileri.
Neonlar, haberler, sıfatlar sonunda susmuş,
Seni yine bir yenilgiden bana geliyorsun.
