Abraksas

Hiçbir şey çırpınmıyor içimde, senden öte

Susuz kalmış bir martı yavrusu;

Nereye dönse arabesk dallar, sivri yapraklar

Gece olsun gizlemez kanayan yanları...

Bir Gipsy mahallesini tufan vurmuş

Kenarında acı kahve içiyorum.

Böyle sabahlar coşturuyor ruhumu

Sanırım bozkırı özlüyorum.

Kavgan yalnız bana çıplak.

Bu sınırlı sözlük, saydam madalyon,

Bir ayda tükenen kalem senin.

Avuç içlerimi açtım masaya,

Şeyleri saran gizem, insan olman...

Gel masamın pembe demiri,

Gündüzlerin en mavi yıldızı

Parmak uçlarımda mumlar, alevler;

Seni kendime bıraktım.

Nasıl görüyorsam öylesin.

Sanki Paris'ten...

Şimdi mor ateşler, yangın ateşleri, eyvahlar!

Evhamlı kadınlar yönetiyor bu şehri.

Kimi görsem, kimi geçsem

Çapaklı çapaklı bakıyor tanrıya

Akşamüzeri is...