Bir dikişte bitirirdi hayatı
Yapabilmek elinde olsaydı
Hızlı koşar çabuk yorulur
Sevdikleriyle ilgili şeyleri asla unutmaz,
Fakat inadı tutunca da tuttuğunu bırakmazdı
Onu sevmek kaderimde vardı
Bir nisan günü ellerimi tuttuğunda
Kalbimdeki kafesten bir güvercin havalandı
Zaman durdu
Bütün hücrelerim ismini fısıldadı
Doydu sanki bütün sokak hayvanlarının karnı
Öyle bir huzur şehre yayıldı
Seninle dedi sonsuza kadar!
Kadehler kaldırıldı
O günkü sıcak şarabın tadı damağımda kaldı
Kalplerimiz birbirine sarıldı
Ve daha nice güneşler battı
Yanyana uyurken karanlıkta
Birden bir yıldız kaydı
Çoktan kabul olan dileğim zaten yanıbaşımdaydı
İçimden tekrarladım
Seninle, sonsuza kadar!