Bir dikişte bitirirdi hayatı

Yapabilmek elinde olsaydı

Hızlı koşar çabuk yorulur

Sevdikleriyle ilgili şeyleri asla unutmaz,

Fakat inadı tutunca da tuttuğunu bırakmazdı

Onu sevmek kaderimde vardı

Bir nisan günü ellerimi tuttuğunda

Kalbimdeki kafesten bir güvercin havalandı

Zaman durdu

Bütün hücrelerim ismini fısıldadı

Doydu sanki bütün sokak hayvanlarının karnı

Öyle bir huzur şehre yayıldı

Seninle dedi sonsuza kadar!

Kadehler kaldırıldı

O günkü sıcak şarabın tadı damağımda kaldı

Kalplerimiz birbirine sarıldı

Ve daha nice güneşler battı

Yanyana uyurken karanlıkta

Birden bir yıldız kaydı

Çoktan kabul olan dileğim zaten yanıbaşımdaydı

İçimden tekrarladım

Seninle, sonsuza kadar!